وضعیت برترین دانشگاههای جهان در فنی مهندسی

بنانيوز: رئيس مركز منطقه اي اطلاع رساني علوم و فناوري وضعيت دانشگاههاي مختلف جهان را در رتبه بندي تايمز در رشته هاي فناوري و مهندسي تشريح كرد و گفت: در ميان 50 دانشگاه برتر اين حوزه، 4 دانشگاه آسيايي نيز از 3 كشور قرار دارند. به گزارش بنانيوز (BanaNews.ir) دكتر جعفر مهراد در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: رشته مهندسي و فناوري شامل رشته هاي مختلفي از مهندسي هوا فضا گرفته تا پژوهش در انرژي پايدار و طراحي نرم افزار و روبات ها هستند و در جدول مهندسي و فناوري در رتبه بندي تايمز كه 50 دانشگاه تراز اول جهان معرفي شده است مانند سال گذشته، دانشگاه هاي ايالت كاليفرنيا برترين هستند. در اين جدول از 5 رتبه برتر، سه موسسه به كاليفرنيا تعلق دارد. وي افزود: در ايالت ماساچوست در شرق آمريكا نيز ام.آي.تي كه با دريافت 8 ميليارد دلار وقف به خود مي بالد، با كسب امتياز 7/92 از مجموع امتياز 100، مانند انستيتو تكنولوژي كاليفرنيا در رتبه اول قرار دارد. دانشگاه بركلي با كسب امتياز 91/7 جايگاه چهارم را اشغال كرده، در حاليكه دانشگاه استنفورد با امتياز 4/91 و با فارغ التحصيلاني مانند ويليام هيولت ديويد پاكارد و ساير بزرگان رشته الكترونيك در جاي پنجم نشسته است. رئيس مركز منطقه اي اطلاع رساني علوم و فناوري با اشاره به ساير دانشگاههاي تراز اول دنيا در رشته هاي فني و مهندسي رتبه بندي تايمز گفت: چهار دانشگاه نيز از ايالت كاليفرنيا شامل لس آنجلس با رتبه 8، سانتا باربارا مشتركا با دانشگاه ايلينوي در رتبه 16، سان ديه گو با رتبه 24 و ديويس با رتبه 32 از جايگاه برتري برخوردارند. در مجموع 22 موسسه آموزش عالي آمريكا در بين 50 دانشگاه برتر داراي رشته هاي مهندسي و فناوري قرار دارند. وي با اشاره به وضعيت دانشگاههاي كشور انگلستان در رتبه بندي تايمز گفت: انگلستان داراي دانشگاه هاي تراز اول در رشته هاي مهندسي و فناوري است. سه دانشگاه اين كشور شامل كمبريج، آكسفورد و امپريال كالج لندن جزو 10 دانشگاه برتر بوده و در مجموع اين كشور داراي 5 دانشگاه تراز اول جهان است. قاره اروپا (به استثناي انگلستان) داراي 6 دانشگاه تراز اول در رشته هاي مهندسي و فناوري است. مهراد درباره وضعيت دانشگاههاي قاره آسيا اظهار داشت: قاره آسيا در جدول رتبه بندي داراي 10 دانشگاه برتر است. دانشگاه ملي سنگاپور با كسب رتبه 19 جهان در راس دانشگاه هاي آسيا قرار دارد. اين دانشگاه با 14 دانشكده كه فعاليت هاي خود را با 300 دانشجو در اواخر دهه 1970 آغاز كرد، اكنون در حدود 10 هزار دانشجو دارد وي درباره وضعيت دانشگاههاي برتر در رشته مهندسي و فناوري گفت: در بين 10 دانشگاه برتر جهان در رشته مهندسي و فناوري، انستيتو تكنولوژي زوريخ در سوئيس با كسب امتياز 1/87 رتبه 9 را به خود اختصاص داده است. همچنين برترين دانشگاه كانادا و هلند در رشته هاي مهندسي و فناوري به ترتيب دانشگاه تورنتو و پلي تكنيك لوزان هستند كه رتبه هاي 18 و 20 را از آن خود كرده اند. رئيس مركز منطقه اي اطلاع رساني علوم و فناوري افزود: در قاره اقيانوسيه دانشگاه ملبورن حائز رتبه 25 است و امتياز اين دانشگاه 4/67 است. از كشور چين دانشگاه علوم و تكنولوژي هنگ كنگ و دانشگاه شين هوا، به ترتيب با كسب امتياز 1/66 و 6/65 در مكانهاي 28 و 31 نشسته اند. در كره جنوبي دانشگاه علوم و تكنولوژي پوهانگ با رتبه 34 جهان مقام نخست رشته هاي مهندسي و فناوري اين كشور را به دست آورده است. وي با اشاره به وضعيت دانشگاههاي اروپا در اين رتبه بندي گفت: نخستين دانشگاه بلژيك يعني دانشگاه كاتالوليك لوون موفق به كسب رتبه 38 شده است. كشور آلمان كه در عرصه هاي فني پيشتاز است با دانشگاه فني مونيخ در جايگاه 43 قرار دارد. مهراد افزود: در مجموع از كشورهاي ژاپن، كانادا و سوئيس هركدام 2 دانشگاه، از استراليا 3 دانشگاه و از چين 4 دانشگاه (با احتساب هنگ كنگ) در رشته هاي فناوري و مهندسي پيشتاز هستند. رشته مهندسي و فناوري شامل رشته هاي مختلفي از مهندسي هوا فضا گرفته تا پژوهش در انرژي پايدار و طراحي نرم افزار و ربات ها هستند.

وضعیت برترین دانشگاههای جهان در فنی مهندسی/ 4 آسیایی در بین برترینها
رئیس مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری وضعیت دانشگاههای مختلف جهان را در رتبه بندی تایمز در رشته های فناوری و مهندسی تشریح کرد و گفت: در میان 50 دانشگاه برتر این حوزه، 4 دانشگاه آسیایی نیز از 3 کشور قرار دارند.
دکتر جعفر مهراد در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: رشته مهندسی و فناوری شامل رشته های مختلفی از مهندسی هوا فضا گرفته تا پژوهش در انرژی پایدار و طراحی نرم افزار و روبات ها هستند و در جدول مهندسی و فناوری در رتبه بندی تایمز که 50 دانشگاه تراز اول جهان معرفی شده است مانند سال گذشته، دانشگاه های ایالت کالیفرنیا برترین هستند. در این جدول از 5 رتبه برتر، سه موسسه به کالیفرنیا تعلق دارد.

وی افزود: در ایالت ماساچوست در شرق آمریکا نیز ام.آی.تی که با دریافت 8 میلیارد دلار وقف به خود می بالد، با کسب امتیاز 7/92 از مجموع امتیاز 100، مانند انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا در رتبه اول قرار دارد. دانشگاه برکلی با کسب امتیاز 91/7 جایگاه چهارم را اشغال کرده، در حالیکه دانشگاه استنفورد با امتیاز 4/91 و با فارغ التحصیلانی مانند "ویلیام هیولت" "دیوید پاکارد" و سایر بزرگان رشته الکترونیک در جای پنجم نشسته است.

رئیس مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری با اشاره به سایر دانشگاههای تراز اول دنیا در رشته های فنی و مهندسی رتبه بندی تایمز گفت: چهار دانشگاه نیز از ایالت کالیفرنیا شامل لس آنجلس با رتبه 8، سانتا باربارا مشترکا با دانشگاه ایلینوی در رتبه 16، سان دیه گو با رتبه 24 و دیویس با رتبه 32 از جایگاه برتری برخوردارند. در مجموع 22 موسسه آموزش عالی آمریکا در بین 50 دانشگاه برتر دارای رشته های مهندسی و فناوری قرار دارند.

وی با اشاره به وضعیت دانشگاههای کشور انگلستان در رتبه بندی تایمز گفت: انگلستان دارای دانشگاه های تراز اول در رشته های مهندسی و فناوری است. سه دانشگاه این کشور شامل کمبریج، آکسفورد و امپریال کالج لندن جزو 10 دانشگاه برتر بوده و در مجموع این کشور دارای 5 دانشگاه تراز اول جهان است. قاره اروپا (به استثنای انگلستان) دارای 6 دانشگاه تراز اول در رشته های مهندسی و فناوری است.

مهراد درباره وضعیت دانشگاههای قاره آسیا اظهار داشت: قاره آسیا در جدول رتبه بندی دارای 10 دانشگاه برتر است. دانشگاه ملی سنگاپور با کسب رتبه 19 جهان در راس دانشگاه های آسیا قرار دارد. این دانشگاه با 14 دانشکده که فعالیت های خود را با 300 دانشجو در اواخر دهه 1970 آغاز کرد، اکنون در حدود 10 هزار دانشجو دارد.

برترین دانشگاههای دنیا در فنی و مهندسی

رتبه نام دانشگاه کشور امتیاز
1 دانشگاه MIT آمریکا 92/7
4 دانشگاه برکلی آمریکا 91/7
5 دانشگاه استنفورد آمریکا 91/4
8 لس آنجلس آمریکا -
9 انستیتو تکنولوژی زوریخ سوئیس 87/1
16 سانتا باربارا مشترکا با دانشگاه ایلینوی آمریکا -
18 دانشگاه تورنتو کانادا -
19 دانشگاه ملی سنگاپور سنگاپور -
20 پلی تکنیک لوزان سوئیس -
25 دانشگاه ملبورن استرالیا 67/4
28 دانشگاه علوم و تکنولوژی هنگ کنگ چین 66/1
31 دانشگاه شین هوا چین 65/6
32 دیویس آمریکا -
34 دانشگاه علوم و تکنولوژی پوهانگ کره جنوبی -
38 دانشگاه کاتالولیک لوون بلژیک -
43 دانشگاه فنی مونیخ آلمان -
وی درباره وضعیت دانشگاههای برتر در رشته مهندسی و فناوری گفت: در بین 10 دانشگاه برتر جهان در رشته مهندسی و فناوری، انستیتو تکنولوژی زوریخ در سوئیس با کسب امتیاز 1/87 رتبه 9 را به خود اختصاص داده است. همچنین برترین دانشگاه کانادا و هلند در رشته های مهندسی و فناوری به ترتیب دانشگاه تورنتو و پلی تکنیک لوزان هستند که رتبه های 18 و 20 را از آن خود کرده اند.

رئیس مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری افزود: در قاره اقیانوسیه دانشگاه ملبورن حائز رتبه 25 است و امتیاز این دانشگاه 4/67 است. از کشور چین دانشگاه علوم و تکنولوژی هنگ کنگ و دانشگاه شین هوا، به ترتیب با کسب امتیاز 1/66 و 6/65 در مکانهای 28 و 31 نشسته اند. در کره جنوبی دانشگاه علوم و تکنولوژی پوهانگ با رتبه 34 جهان مقام نخست رشته های مهندسی و فناوری این کشور را به دست آورده است.

وی با اشاره به وضعیت دانشگاههای اروپا در این رتبه بندی گفت: نخستین دانشگاه بلژیک یعنی دانشگاه کاتالولیک لوون موفق به کسب رتبه 38 شده است. کشور آلمان که در عرصه های فنی پیشتاز است با دانشگاه فنی مونیخ در جایگاه 43 قرار دارد.

مهراد افزود: در مجموع از کشورهای ژاپن، کانادا و سوئیس هرکدام 2 دانشگاه، از استرالیا 3 دانشگاه و از چین 4 دانشگاه (با احتساب هنگ کنگ) در رشته های فناوری و مهندسی پیشتاز هستند. رشته مهندسی و فناوری شامل رشته های مختلفی از مهندسی هوا فضا گرفته تا پژوهش در انرژی پایدار و طراحی نرم افزار و ربات ها هستند.

فرمول جادویی برای سازه‌های جدید

فرمول جادویی برای سازه‌های جدید


سیمان یکی از ستون‌های اصلی صنعت ساختمان‌سازی درگوشه و کنار دنیا به شمار می‌آید. این محصول صنعتی از آنچنان اهمیتی برخوردار است که در بازارهای جهانی سهم قابل توجهی از مبادلات تجاری را به خود اختصاص داده است، اما همین اهمیت استراتژیک موجب شده تا کشورهایی که ظرفیت قابل توجهی در تولید آن دارند، به تولید گسترده و البته مملو از خطرات زیست‌محیطی این محصول پایه‌ای روی آورند. به عنوان مثال سیمان پرتلند که نسخه شناخته شده این محصول صنعتی به شمار می‌آید، مملو از ترکیبات کربنی است که برای محیط زیست تبعات منفی زیادی به همراه دارد. در دهه‌های گذشته تولید انبوه سیمان با تولید انبوهی از آلاینده‌های زیست محیطی همراه بوده است تا آنجا که حامیان محیط زیست رایط فعلی را بسیار خطرناک عنوان می‌کنند. این هشدارها موجب شده تا در سال‌های گذشته فناوری‌های نوین و بخصوص ناوری سبز وارد این عرصه صنعتی شود و پروژه‌هایی با عنوان تولید سیمان سبز آغاز شود. به تازگی گروهی از محققان دانشگاه MIT فرمول جدیدی برای تولید سیمان ارائه کرده‌اند که یش‌بینی می‌شود به زودی به عنوان فرمول نهایی تولید این محصولات در بسیاری از کارخانجات سراسر جهان به کار گرفته شود. این محصول فناورانه که از آن به عنوان سیمان سبز یاد می‌شود ازجمله تازه‌ترین مظاهر به‌کارگیری فناوری‌های نوین در صنایع ساختمان‌سازی به شمار می‌آید.



تولید سیمان یکی از پیچیده‌ترین و سخت‌ترین فرآیندها در تولید محصولات مورد نیاز برای ساختمان‌سازی به شمار می‌آید. در این فرآیند سیمانی تولید می‌شود که هدف اصلی به‌کارگیری آن در صنعت بتن‌سازی است. برای تولید سیمان آهک کوبیده و نرم شده به همراه خاک رس و شن در دمای قابل توجه 1450 درجه سانتیگراد حرارت داده می‌شوند، اما برای تامین چنین دمایی راهی نیست جز این که از سوخت‌هایی نظیر ذغال‌سنگ یا گاز طبیعی استفاده شود. این فرآیند منجر به تولید حجم قابل توجهی گاز گلخانه‌ای دی‌اکسیدکربن می‌شود. مطالعات زیادی درخصوص نسبت گاز دی‌اکسیدکربن آزاد شده به ازای میزان مشخصی از سیمان تولید شده انجام شده است که نشان می‌دهند تولید یک تن سیمانی که از آن به عنوان سیمان پرتلند یاد می‌شود با آزادسازی 650 تا 920 کیلوگرم گاز دی‌اکسیدکربن همراه است. این یک نسبت نگران‌کننده است که از سالیان گذشته حامیان محیط زیست را بر آن داشته تا هشدارهای لازم درخصوص آینده زمین را ارائه کنند. براساس همین مطالعات در سال 2009 حدود 8/2 میلیارد تن سیمان در سراسر جهان تولید شده است که نتیجه‌ای جز سهم 5 درصدی در تولید جهانی گاز
گلخانه‌ای دی‌اکسیدکربن نداشته است.

نیکولاس ولاساپولوس، از دانشمندان شناخته‌شده‌ای است که در تلاش است نوعی سیمان جدید تولید کند که در آن خبری از
تولید این همه آلاینده زیست‌محیطی نباشد. وی برای این منظور استراتژی جالب توجهی را به کار گرفته است که در آن سیمان تولید شده از قابلیت جالب توجهی درخصوص جذب
مقادیر بالایی از دی‌اکسیدکربن هوا برخوردار باشد. وی معتقد است: درخصوص فرآیند تولید سیمان محدودیت‌های زیادی وجود دارد که به خاطر آنها حداقل فعلا نمی‌توانیم تغییرات زیادی در فرآیند تولید سیمان ایجاد کنیم، اما با تکیه بر فناوری‌های نوین این امکان وجود دارد که محصولی تولید کنیم که حجم قابل توجهی از همان گاز مخربی که در حین تولید شدن آزاد شده است را جذب کند.



وی محاسبات مختلفی در این زمینه انجام داده است که نشان می‌دهند سیمان جدید می‌تواند به ازای هر تن تولید محصول تا 100 کیلوگرم گاز گلخانه‌ای دی‌اکسیدکربن را در خود به دام اندازد. این محقق پیش از این و زمانی که در کالج سلطنتی لندن مشغول به تحصیل بوده فرمول جادویی تولید چنین سیمانی را کشف کرده بود. او می‌گوید: در محیط‌های آزمایشگاهی تولید سیمان به وسیله ترکیب اکسیدهای منیزیم و سیمان پرتلند را مورد بررسی قرار می‌دادم.



با این حال به طور اتفاقی متوجه اتفاق جالب‌توجهی شد. ولاساپولوس متوجه شد زمانی که آب را به ترکیبات منیزیم اضافه می‌کند
و در حالی که هیچ ترکیب سیمان پرتلندی نیز در میان نیست نیز می‌توان سیمان بسیار محکمی تولید کرد که در فرآیند تولید آن به ترکیبات آهکی مملو از کربن نیست، اما بخش قابل‌توجهی این فرمول جادویی تازه آغاز می‌شود.



ولاساپولوس در ادامه متوجه شد همزمان با سفت شدن ترکیب جدید، دی‌اکسید کربن موجود در هوا با منیزیم به کار گرفته ده در ترکیب سیمانی واکنش نشان داده و در نتیجه کربنات‌هایی تولید می‌شود که همزمان با به دام افتادن گاز دی‌اکسید کربن سیمان مورد نظر نیز بشدت سفت می‌شود. این محقق که هم اکنون با شرکت تحقیقاتی موسوم به نواسم در حال همکاری است در حال بازبینی مجدد این فرمول جادویی است تا عملکرد مکانیکی محصول جدید از حیث استحکام و مقاوم بودن سیمان شناخته شده پرتلند برابری کند. ولاساپولوس با امیدواری ‌گوید: در صورتی که همه چیز به خوبی پیش رود تا یک سال آینده می‌توان به ارائه فرمول نهایی و بازبینی شده این سیمان جدید امیدوار بود و البته آن زمان است که باید منتظر ایجاد تحولاتی بنیادین در صنایع جهانی تولید سیمان بود.



البته وی درحالی به تلاش‌های تحقیقاتی خود ادامه می‌دهد که شرکت‌های دیگری نیز در گوشه و کنار دنیا به انجام پروژه‌های مشابه برای تولید سیمان و بتن سبز روی آورده‌اند. هدف هایی تمامی محققانی که در این شرکت‌های تحقیقاتی حضور دارند تنها یک چیز است؛ تولید سیمانی سبز که کمتر ردپایی از کربن در آن دیده شود. شرکت تحقیقاتی کارلا در لس‌آنجلس نیز جمله این شرکت‌هاست که با سرمایه‌گذاری کلان 50 میلیون دلاری وارد این عرصه جذاب علمی ـ تجاری شده است. البته استراتژی‌هایی که هریک از این شرکت‌ها در زمینه تولید و به
کارگیری سیمان سبز به کار می‌گیرند متفاوت از یکدیگر است. به عنوان مثال و برخلاف آنچه که ولاساپولوس انجام می‌دهد، محققان شرکت کارلا سیمان‌های سبز جدید خود را با سیمان کرن‌دار پرتلند مخلوط می‌کنند.



نگرانی که در تمامی این پروژه‌ها دیده می‌شود ضریب موفقیت تبدیل شدن این ایده‌ها به خط تولید تجاری است. ولاساپولوس برای این که فناوری جدید خود را به مرحله تولید انبوه و تجاری برساند همه چیز را به سال
2011 موکول کرده است. وی در نظر دارد کار خود را با یکی از شرکت‌های شناخته شده ساختمان‌سازی در انگلیس آغاز کند. او در نظر دارد با همکاری این شرکت و کمک 5/1 میلیون دلاری از جامعه سلطنتی انگلیس و مراکز تحقیقاتی دیگر نخستین کارخانه تولید سیمان سبز خود را در این کشور بنا کند. او می‌گوید: تنها باید چند سال دیگر صبر کرد، زمانی که رکت‌های کوچک و بزرگ ساختمان‌سازی که راهی جز تطبیق خود با فناوری‌های نوین ندارند بتدریج به سراغ این نوع محصولات جدید می‌آیند آنگاه است که تغییر بزرگ در صنعت ساختمان‌سازی دنیا آغاز شده است. این محقق و محققانی همچون وی معتقدند باید بتدریج با سیمان پرتلند مملو از کربن خداحافظی کرد البته آنها به این نکته نیز اعتراف می‌کنند که نمی‌توانند
شرایط را به یکباره تغییر داد.

متریال معماری "معجزه پلیمر برای هزاره جدید "

متریال معماری "معجزه پلیمر برای هزاره جدید "
متریال معماری

معجزه پلیمر برای هزاره جدید



چند دهه قبل، معماران تنها می­توانستند تصوری از ایده­های خلاقانه و بناهای شگفت انگیز خود داشته باشند، درحالی که امکان ساختن چنین پروژه­های جاه طلبانه­ای وجود نداشت. اما امروزه ساخت پهنه­ای شناور از حبابهای شیشه­ای یا استادیوم ورزشی بافته شده از تیرهای فولادی و یا حتی پوشش شفاف چادر مانندی بر روی هزاران متر مربع زمین - که صرفا می­توانست در تصور آدمی شکل بگیرد - جنبه عملی به خود گرفته است. هرچند عموم مردم، ساخت چنین بناهایی را حاصل ابتکار و خلاقیت معماران و مهندسان می­دانند اما حقیقت اینست که برپایی چنین سازه­هایی بیش از هر چیز مدیون ویژگی­های منحصر به فرد متریالی است که بطور مخفف ETFE نامیده می­شود.
ETFE (Ethylene Tetrafluoroethylene) یک پلیمر پایه فلوئوروکربن بسیار بادوام و با قابلیت­های فوق العاده است که از آن به عنوان متریال ساختمانی آینده نام برده می­شود. این پلیمر شگفت انگیز یک پلاستیک شفاف تفلونی است که جایگزین شیشه و پلاستیک­های معمولی در بسیاری از ساختمانها شده است. هر چند این متریال با کارهای معماری شگفت انگیز به جهانیان معرفی شده است اما در حقیقت تاریخچه اختراع آن به دهه 70 میلادی برمی­گردد که نخستین بار در صنایع هوانوردی به کار برده شد. ETFEاز حدود 15 سال پیش مورد توجه معماران قرار گرفت و هم اکنون بناهای بسیاری در سرتاسر جهان با استفاده از آن ساخته می­شوند.
ETFE در مقایسه با شیشه، امتیازات فوق­العاده­ای دارد که از آن جمله می­توان به وزن بسیار کم آن اشاره کرد، به گونه­ای که با دارا بودن یک درصد وزن، هم نور بیشتری را از خود عبور می­دهد و هم عایق بهتری محسوب می­شود. از لحاظ هزینه­های نصب، بین 24 تا 70 درصد صرفه اقتصادی دارد. از دیگر ویژگی­های آن می­توان به حالت ارتجاعی فوق­العاده آن اشاره کرد که می­تواند تا 400 برابر وزن خودش را تحمل کند. این متریال به خاطر سطوح کربنی لغزنده خود، بصورت خودکار، گرد و غبار و چرک و لکه را پاک می­کند، همچنین طول عمر زیاد داشته و از قابلیت بازیافت برخوردار است.

نمونه­ای از کاربردهای ETFE در جهان معماری:

پروژه Eden در انگلستان (2001):
این پروژه عظیم ترین بنای ساخته شده با استفاده از ETFE می­باشد. این بنا گلخانه بزرگی با گنبدهای ژئودزیک است که قابلیت پرورش انواع گونه­های گیاهی بومی اقلیم­های مختلف سرتاسر جهان را داراست. از اقلیم مدیترانه­ای گرفته تا جنگلهای پرباران استوایی. اما نکته اینجاست که تمام این ویژگی­ها مدیون قابلیتهای فوق­العاده ETFE نظیر انعطاف پذیری، سبکی، دوام و ... است که معمار پروژه نیکولاس گریمشاو را در طراحی و اجرای آن یاری نموده است.


استادیوم Basel در سوئیس (2001):
این پروژه توسط معماران هرزوگ و دمورن طراحی شده است. استادیوم شکل پف کرده خود را در نمای بیرونی از پانلهای بادکرده­ای به دست آورده است که از ورق­های ETFE ساخته شده­اند. برای ایجاد چنین پانلهایی، هوای خشک با فشار به داخل دو ورق­ ETFE که از تمام جهات به یکدیگر جوش داده شده­اند، دمیده می­شود. در نمای این استادیوم نام شهر باسل توسط ورق­های ETFE که دارای رنگ قرمز ثابتی هستند حک شده است و در سایر قسمت­ها، نما بصورت نیمه شفاف همانند پرده سینما است که با جلوه­هایی از طریق پرژکتورها روشن می­شوند.


استادیوم Alianz-Arena در آلمان (2005):
این استادیوم فوتبال در مونیخ، ابتکار دیگری از هرزوگ و دمورن است. لقب (قایق بادی) این استادیوم، ریشه در شکل منحصر به فرد و نیز 2800 پانل پف کرده ETFE دارد که نمای خارجی آن را پوشانده­اند. همانند استادیوم باسل، پوسته استادیوم آلیانز هم، شب هنگام روشن می­شود و بسته به تیمی که در آن میزبان است به رنگهای قرمز، آبی یا سفید درمی­آید.


مرکز بازیهای آبی پکن (2007):
این ساختمان ملقب به مکعب آبی است و میزبان بازیهای آبی المپیک 2008 پکن خواهد بود. در طراحی و ساخت این بنا، بر اساس ایده خاص آن، از 4000 پانل ETFE در جداره­ها و سقف استفاده شده است تا جلوه­ای حباب مانند در داخل و خارج آن ایجاد شود. مکعب آبی دارای 5 استخر برای شنا، شیرجه و واترپلو و 17000 سکو برای تماشاگران است. همچنین این ساختمان جزء معدود بناهایی در جهان است که بیشترین بهره وری انرژی را داراست. لایه­های حبابی آبی رنگ در نما، این قابلیت را بوجود آورده تا ساختمان همانند یک گلخانه، تا 90 درصد انرژی تابشی خورشید را در خود حبس کرده و از آن برای گرمایش داخلی و گرمایش استخرها استفاده شود.


استادیوم ملی پکن (2007):
به فاصله نیم کیلومتر از مکعب آبی، محل استقرار آشیانه پرنده "Bird’s Nest" یعنی استادیوم ملی پکن است که کاری دیگر از معماران، هرزوگ و دمورن می­باشد. این پروژه تضادی است از یک اسکلت فولادی به هم تنیده صلب و لایه های نرمETFE که با یکدیگر ترکیب شده­اند و در واقع از لایه­های ETFE برای پوشش فضاهای میان استراکچر فولادی استفاده شده است.


مرکز تفریحی Khan Shatyry در قزاقستان (2008):
این پروژه که توسط دفتر معماری نورمن فاستر طراحی شده یک مرکز بزرگ تفریحی و فرهنگی است که در آستانه، پایتخت کشور قزاقستان واقع شده است. این مرکز که در حال ساخت می­باشد، شامل گستره­ای از فروشگاه­ها، کافه­ها، تئاترهای نمایش و ... می­یاشد. سازه این بنا به یک چادر غول پیکر برفراز یک کوهستان شباهت دارد. در حقیقت ETFE نقش یک ستاره را در ساخت این بنا بازی می­کند و غشاء عظیم خارجی آن را تشکیل می­دهد. در نتیجه این امکان فراهم می­شود که در عین عبور نور به فضاهای داخلی، مردم در مقابل اثرات نامطلوب آب و هوای ناملایم، محافظت شوند و کل مجموعه در سرتاسر سال قابل استفاده گردد.


انسان ، طبیعت ، معماری

درسی با نام "انسان٬طبیعت و خلق عجایب هفتگانه"

چند وقتی است اتفاق جالبی در روند تدریس دروس معماری افتاده که تصور می کنم دلیل آن تصویب یک سرفصل  خاص برای درس انسان طبیعت معماری است که باعث شده در راستای حفظ خلاقیت و تنوع در کلاسهای درس، دانشجویان دست به طراحی بناهای بسیار خلاقانه با کانسپتهایی طبیعت محور یا جانور محور! شوند.

نمونه این کانسپتها چنین است:

قارچ و معماری

کدو حلوایی و معماری

زنبور و معماری

معماری کندو

مورچه و معماری

دلفین! و معماری

....

باور کنید که با توجه به کلمات جستجو شده در آمار سایتم و همینطور از مشاوره های برخی از دانشجویان با من یا سایر اساتید این عبارات را یافته ام...

البته من به سازه های طبیعی(Structure Natural) و توجه به روش استحکام بخشی همراه با زیبایی آنان اعتقاد دارم ولی متاسفانه دیده ام که عدم هدایت درست دانشجو، منجر به آفرینش عجایب بسیار بیادماندنی از بناها گشته که بیشتر انسان را به یاد تخیلات دوران کودکی و ساختمانهای جادوگران در کتابهای کودکان می اندازد.

قضاوت نمی کنم که آیا این تجربه صحیح است یا خیر، اما  اذعان می کنم که تاکید بر اهمیت این تجربه کمی شک برانگیز است! البته این را هم در نظر بگیریم که 2 نوع روش اداره کلاس در این درس جا افتاده است:

1.       سامانه نظری با تاکید بر اهمیت طبیعت و حفظ آن در معماری و گاهی هم توجه به محیط و نهایتا چند اسکیس در راستای استفاده از طبیعت در طراحی های معمارانه و یا ارائه یک تحقیق در راستای توجه به این موضوع.

2.       سامانه طراحی بر اساس توجه به گیاهان، جانوران، طبیعت و یا عوامل طبیعی، برای طراحی یک بنا که احیانا یا یک خانه است و یا  محیط اجتماعی کوچکی چون دبستان و یا یک نمایشگاه کوچک.

واقعا نمی خواهم بگویم که روش درست کدام است اما نظر شخصی من این است که دانشجویان جهت استفاده بهتر از این درس و رسیدن به شناختی متعالی از مقوله طراحی٬  طرح تحقیقی در راستای شناختن جزئی از طبیعت بر عهده بگیرند و فقط یک سازه بر اساس آن طراحی کنند، که این کار به شکل گروهی هم می تواند صورت بگیرد.

علاوه بر این در نظر دارم یک مقاله در مورد سامانه های طبیعی یا (Natural Systems) و اثر آنها بر طراحی فرمهای معماری و نمادین شدن آنها در معماری بنویسم شاید که در تنویر ذهن و برداشت ما از موضوعاتی این چنین موثر باشد.